درباره من

Majid Shahbazkhani

تحولات عظيم در وسائل ارتباط جمعی بقدری بر حيات بشری تأثير گزار بوده که ما را وارد عصر جديدی نموده و ما آدميان امروزه دوران اولّيه انرا تجربه مينمائیم. ورود انسان به عصر اطلاعات  امکان دسترسی همگانی به رسانه های گونگون الکترونيکی مستقل را فراهم نموده. اين گوناگونی و گستردگی دسترسی با عث ظهور پديده ها ئی نظير وبلاگنويسی گرديده که شکل گزارشگری را متحول ساخت .

تجربه من در زمينه رسانه ها با راديو شباهنگ اغاز شد که يک برنامه مستقل راديوئی بود. ساليان دراز در آنجا بدون دريافت حقوق هر هفته مدير بخش خبر بودم. در پالتالک يکی از فعالترين و قديميترين اطاقهای سياسی را به اسم آزادی اداره ميکردم. موئسس و تهٔيه کننده برنامه سياسی و خبری وحدت در راديوی شهر کانزاس بودم. هزينه اين راديو توسط مردم شهر تهيه ميشود؛ من کارمند اين راديو نيستم و بدون حقوق با افتخار در ان کار کردم و راديو هيچ وابستگی سياسی يا دولتی  ندارد.

مؤسس و گرداننده  تالار ايران ديدگاه هستم. اولين تالاری که برنامه های ان از راديو مستقيم پخش شد و اولين تالار الکترونيکی که صدای شرکت کنندگانش را از طريق ساتاليت به ايران رسانيد. هدف ايرن ديدگاه  ايجاد فضا برای آزادی بيان است و نخستين تالاری است که به وبکاستينگ پرداخت. سایت ایران دیدگاه در اولین سری سانسور اینترنت درایران به لیست سایتهای ممنوعه پیوست. عضو و موًسس کميته بين المللی داوری برنامه سوپرا لينگوا هستم. سوپرا لينگوا يک برنامه راديوئی در زمينه معرفی موسيقی جهانی است که من تهيه کننده و مجری ان بودم. تاکنون بمنظور حفظ استقلال حرفه گزارشگری و رسانه ای، عضويت هيچ حزب سياسی را نپذرفتم. عضو و بنيانگزار اجمن فرهنگی فردوسی در ويچيتا بودم و امروز با کمال خوشبختی ازحضور شما، در کنار سایر کارهای دیگر، منحمله رادیو ونکوور، میهن تیوی و World Streams Radio، وبلاگ نويس هم هستم.

از آنجا که وبلاگ تا حد زيادی به يک نوشته شخصی ميماند من هم طبق رسم همگان مطلبم را از خودم آغاز ميکنم. البتّه بايد بگويم که به اين کار راضی نيستم چون ترجيح ميدهم بيش از اينکه من که هستم به اينکه من چگونه می انديشم توجه شود. اما در وبلاگ نويسی از آن گريزی نيست و توفيقيست اجباری.

دوران کودکی و نوجوانی من در خانواده ای فرهنگی طی شد. وقتی که به دبيرستان رفتم به همراه 14 پسر در يک دبيرستان دخترانه و کلاس مختلط درسم تمام شد. مدرسه تيز هوشان بود. ضمن اينکه شاعر بودم تنبک هم ميزدم و به زبان علاقه داشتم دانش آموز بدی نبودم از دبيرستان فارغ که شدم 3 تا ديپلم در زبان انگلیسی، حسابداری و علوم تجربی داشتم. تا دلتان بخواهد کتاب دوست بودم و اولين کارم کتابداری بود. کور از خدا چی ميخواد دو چشم بينا.

در طی اين مدت با افکار هند و ژاپن آشنا شده بودم و برايم جالب بود اما افکار شريعتی، مطهری و جلال آل احمد در کنار آشنايی با کتب حوزه مسير اصلی فکر من را تشکيل داد و مسلمان شدم. مسلمانيم زياد طول نکشيد که کلاً تغيير عقيده دادم. اما وقتی مسلمان بودم صبح کلّه سحر توی مسجد با عبا صف اول نماز جماعت ميخواندم . جرخشهای فکری در این انداره یک شبه صورت نمیگیرد، به قول کانت » بایستی شهامت اندیشیدن داشت».

از لحاظ سياسی زمان انقلاب از هواداران شريعتی، مصدق و خمينی بودم و به جمهوری اسلامی رأی آری دادم. حمايتم از انقلاب کمتر از يک سال طول کشيد و پس از ان زمان تا امروز خود را يک ليبرال دمکرات ميدانم.

تحصيلات و کارهای تخصصی من  گوناگون است. ترجمه، زبان شناسی، زبان فرانسه، پست، کامپوتر، مديريت پروژه، اينترانت (اينترنت بسته)،  همراه با رسانه های نوین و راديو را ميتوان نام برد. در تهران، لرانس و ويچيتا دانشگاه رفتم. در ويچيتا هم درس دادم.

از لحاظ علاقه: به موسيقی، شعر، گردشگری، عکاسی و کتاب خواندن تمايل دارم. اگر فکر ميکنيد مطلبی هست که بايد گفته ميشد و نشد، در بخس نظرات يا از طريق ايمل ياداوری کنيد.

مجید شهبازخانی

hipcats@yahoo.com